تاثیر مشاوره فردی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد

زمینه و هدف: بیماری ها از جمله مهم ترین عوامل موثر بر کیفیت زندگی هر فرد می باشند. از جمله مداخلات در چنین مواردی، مشاوره می باشد که یکی از روشهای مناسب جهت بهبود کیفیت زندگی در بیماری های مزمن همچون سکته قلبی می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مشاوره فردی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته قلبی انجام گردید. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش نیمه تجربی است که بر روی 56 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد مراجعه کننده به بیمارستان واسعی سبزوار انجام گردید که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شده بودند. بیماران به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شده و از نظر سن، جنس، سطح تحصیلات و سابقه ابتلا به سکته قلبی همسان سازی گردیدند. چهار جلسه مشاوره یک ساعته به صورت یک روز در میان در سه حیطه جسمی، روانی و اجتماعی برای گروه مداخله برگزار گردید. برای گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. کیفیت زندگی در دو گروه یک ماه بعد توسط پرسشنامه qol-sf36 مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 5/11 و روش های آماری مانند مجذور کای و تی مستقل تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، میانگین شاخص کیفیت زندگی گروه مداخله در بعد فعالیت اجتماعی افزایش یافته بود (74/18±67/52)؛ 8/80 درصد افراد وضعیت سلامت عمومی خود را در حد متوسط بیان نموده و 60/86 درصد احساس بهتری داشته و کمتر دچار اضطراب و یا افسردگی بودند. نتایج آزمون مجذور کای نشان داد با وجود مشاهده تفاوت در ابعاد جسمی، روانی و اجتماعی کیفیت زندگی، این اختلاف جز در بعد سلامت روانی (p=004) معنادار نمی باشد. آزمون مجذور کای نشان داد که نمره کیفیت زندگی در دو گروه مداخله و کنترل پس از مشاوره تفاوت آماری معناداری ندارد (p=0.99). نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که مشاوره فردی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد تاثیری ندارد.